Het licht is nog onder de wolken als ik vlieg over asfalt, veel sneller dan wanneer mijn voeten de grond zouden raken en bekend zouden gaan voelen met talloze kleine kiezeltjes verwoven in een grijze massa die alleen maar bestemd is om snel op te gaan, waag je het om je te haasten naar de trap en de rijen blauwe stoelen die mij niet langer angst inboezemen, of ben je liever standvastig loom, wacht je liever tot boven wolken?
