'We maakten wandelingen tussen de bomen door.' Dat is de eerste zin van het eerste blokje tekst in alle kleine boekjes. Maar vanaf daar zijn ze allemaal anders. De volgende vijf delen zijn opgesplitst in meerdere verhalen, in andere woorden. Of helemaal weg gelaten, vervangen door puntjes verf. Soms is maar één blokje tekst te lezen, bij een ander allemaal. Al die verschillende teksten op verschillende momenten, overlappen elkaar in de tijd. Als alle blokjes tekst één voor één zouden worden uitgesproken, ontstaat er een wirwar van woorden en klanken. En dat is precies wat er gebeurde tijdens het voordragen hiervan, tijdens het laten horen. Mijn eigen stem begon zich uiteindelijk door steeds meer verschillende versies te overlappen. Door de veelheid aan informatie, was er geen duidelijkheid meer.
Terwijl het een heel dierbaar verhaal van mij is. Misschien juist daardoor. Een verhaal over wat ik heb beleefd en waaraan de twee dennenappels op elke voorkant me aan zullen blijven herinneren. Die herinnering wilde ik graag delen, maar niet in haar volheid, niet alles ervan. Daarom gefragmenteerd en niet helemaal duidelijk. Al was ze dat ook niet meer helemaal in de manier waarop ik haar heb beschreven.
