Geluid in een ruimte. Maar dan niet mijn stem en een zelfgekozen opeenvolging van woorden. Maar de stem van papier en plastic, door mij voortgetrokken aan touwtjes. Van de ene kant van de kamer naar de andere. Tussen de mensen door, die op de grond zitten. 'Ik wil jullie vragen om goed te luisteren'. Dat is wat ik vroeg en wat er daarna ook gebeurde. Ik trok lijnen tussen de mensen op de grond door en zocht naar manieren om zoveel mogelijk klank uit de bladen te halen.
Ik was de enige die bewoog en ik stond boven het publiek dat stil zat om mij heen. Dat laat zien dat ik de leiding heb en dat de andere aanwezigen haast onderdanig zijn aan mijn handelen. Maar wel in een rustgevende positie. De situatie werd als een geluidstherapie benoemd. Toch werden de ogen niet gesloten, want er was nog een hoop te zien. Het eindbeeld van alle draden en papieren die door elkaar lagen, getuigt van de handeling die heeft plaatsgevonden.
Ook waren er pictogrammen en afbeeldingen op de bladen te zien, van het gruis en de stenen. Ik weet niet zo goed of ik die afbeeldingen van belang vind in deze performance. Ze voegen niks toe aan het geluid, wat het meest belangrijke element is. Maar ze maken wel de verbinding tussen de andere werken die ik tot nu toe teweeg heb gebracht, die in de serie van Gansstraat 164. Performances die ik leuk vind om te doen. Het is enorm tof om geluid te maken met papier en dat te delen en te laten horen aan andere mensen, om hen ook enthousiast te maken over iets heel kleins en heel simpels.
