Het maken van de installatie {meisje naar vrouw} was gedaan, alle onderdelen waren rond gemaakt en wat er verzonden moest worden, was opgestuurd. Maar voordat de mensen die ik zorgvuldig had uitgekozen en die een onderdeel van het werk zouden worden in direct contact kwamen met de installatie, huisde het eerst nog op een andere plek. En wel in de expositie / residentie van Sjors Smit, genaamd '2.70m'.
Ik koos ervoor een selectie van de voorwerpen en 2d-werken te plaatsen en aan de muur te hangen, zodat er aandacht kon worden gegeven aan elk klein deeltje.
Elke dag tijdens de drie dagen dat het werk hier stond - op de eerste verdieping in de binnenstad van Dordecht - kwam ik twee keer langs, om een handeling uit te voeren. Na afloop van zo'n handeling was er altijd een residu te zien; het was voelbaar dat er iets was gebeurd met het aanwezige voorwerp.
En het maakte niet uit of er op dat moment wel of geen mensen aanwezig waren. Het vluchtige aspect van komen, handelen en weer weggaan, spreekt me erg aan. Ook de exclusiviteit die daarbij komt kijken, gaat in tegen de drang om alles maar te tonen.
Op de volgende afbeeldingen zijn de residuen van handelingen te zien.
