Klei, acrylverf, kalkpapier, stof, ijzerdraad. De 22 sculpturen behorend aan de installatie Gedeelde Tuin bestaan uit deze materialen. Passend in een hand, zijn ze gemaakt om eerst te kunnen liggen, van een afstand bekeken en daarna om opgepakt te worden, bestuderend en lezend. Op het donkere kleed is van de meesten hun binnenkant nog bedekt door de buitekant, maar de witte tekst die af en toe doorschemert, licht op van haar omgeving.
De teksten zijn fragmenten van langere gedichten, gesitueerd rondom een gedeelde plek. Geïnspireerd door De Stadstuin, in opdracht van Young Fix Dinners verhalen ze van ruimtes waarin spelen en ontdekken veilig voelen en waar met andere onderzoekers gedeeld kan worden. Hoe er van alles kan groeien en net als in een tuin er van alles op de grond naast elkaar ligt, om opgeraapt te worden en in verband te brengen met de rest.
Als dan samen met andere mensen de teksten worden opgeraapt, ontdekt en gelezen, kan er een nieuwe, gezamenlijke tekst ontstaan, in nieuwe volgordes gegoten.
Comments