Flits en donder
Flits door het doek heen en diepe donder door de lucht en de aarde, op hetzelfde moment. We zitten in het dal, in een kommetje, in de kern, in het oog dat zich heeft geopend. En we lijken tegen de buitenkant van iets groots en machtigs aan te staren. In het donker tussen de lichten door is iets te proeven van iets dat veel ouder en dieper is dan wij ooit zouden kunnen zijn. Als de rug van God, een glimp, een veeg van al Zijn glorie. Op deze manier beschermt Hij ons, houdt Hij een hand voorzichtig voor ons zicht. Als die bescherming en voorzichtigheid even groot is als meer dan flits en donder op hetzelfde moment, zijn we veiliger dan ik het me voor kan stellen.
