Ik bedwelm mezelf, breng me in een roes door een zo gewoon middel. Een paracetamol brengt me uit de staat die mezelf is en in een andere staat. Een van roezigheid, een van bedwelming.
Mijn lichaam is eerst functioneel; ik neem een deel, ik scheur het uit de rij, ik laat het wegglijden op mijn tong. En daarna ben ik alleen maar beeld, beweging voor een ander bewegend beeld. Ik gebruik de klanken en melodieën om mezelf van plek naar plek te leiden, totdat ik dichter bij de grond kom, waar de roes eindigt.
